Fundacja
Centrum ks. Jędrzeja Kitowicza
97-220 Rzeczyca,
ul. ks. Jędrzeja Kitowicza 17
tel.: (+48) 44 710 51 25
e-mail: fundacja@kitowicz.pl
KRS: 0000623207

Konto bankowe Fundacji:

Bank PKO SA
03 1240 1545 1111 0011 3025 9111

 

2023 IX-XII dawna organistówka,
Dofinansowano ze środków Ministra Kultury i Dziedzictwa Narodowego pochodzących z Funduszu Promocji Kultury - państwowego funduszu celowego oraz logotypu Ministra Kultury i Dziedzictwa Narodowego
Rzeczyca, powstające muzeum ks. Jędrzeja Kitowicza - prace budowlano-wykończeniowe przy organistówce - etap II

  • koszt zadania 188.583,19 zł
  • dofinansowanie z MKiDN 150.000,00 zł

23.08.2023 r.


 

2021, Rzeczyca, dawna organistówka:

prace budowlane cokołu, wykończenie elewacji, podest wejściowy
- etap VI – dofinansowano ze środków budżetu państwa w kwocie

  • 85 000,00 zł w ramach programu „Ochrona zabytków”
  • oraz ze środków powiatu tomaszowskiego w kwocie 14 000,00

Zadanie polega na wykonaniu prac przy cokole na froncie,
odtworzeniu otworu wejściowego, wykończeniu i wzmocnieniu wejścia.

Obsługę dotacji zapewnia:
ORDO sp. z o.o.





Rzeczyca, powstające muzeum ks. Jędrzeja Kitowicza – prace budowlano -wykończeniowe przy organistówce:

  • wykonanie ścianek działowych wraz z izolacjami cieplnymi, przeciwwilgociowymi i przeciwdźwiękowymi,
  • montaż instalacji ogrzewania i chłodzenia,
  • montaż instalacji wentylacji.

Dofinansowano w kwocie 190.000,00 zł. (słownie sto dziewięćdziesiąt tysięcy zł.) ze środków Ministra Kultury i Dziedzictwa Narodowego pochodzących z Funduszu Promocji Kultury – państwowego funduszu celowego.

Umowa z dnia 21.07.2022 r.


Witaj, Matko Pana,
Dziewico Maryjo, Królowo Różańca, Madonno Rzeczycka!
Błogosławiona Jesteś między niewiastami!
Ty jesteś obrazem Kościoła napełnionego blaskiem paschalnego światła.
Ty jesteś dumą naszego ludu i znakiem zwycięstwa nad złem.
Obietnico miłosiernej miłości Ojca,
Nauczycielko głoszenia Dobrej Nowiny,
Znaku płonącego ognia Ducha Świętego!
które Ojciec objawia maluczkim.
Okaż nam siłę Twej matczynej opieki.
Niech Twoje Niepokalane Serce,
będzie ucieczką grzeszników
i drogą, która prowadzi do Boga.
O, Madonno Rzeczycka
Zjednoczeni z braćmi i siostrami w wierze, nadziei i miłości,
Tobie się oddajemy.
Zjednoczeni z braćmi i siostrami, przez Ciebie, Bogu się poświęcamy.
Zanurzeni w blasku światła, które z Twoich rąk wypływa,
oddajemy cześć Bogu na wieki wieków.
Amen.


"Zagospodarowanie terenu wokół Kościoła
p.w. Św. Katarzyny Aleksandryjskiej w Rzeczycy"
dofinansowano ze środków WFOŚiGW w Łodzi

Wyszukaj

Licznik odwiedzin

1.png1.png3.png3.png3.png3.png8.png
Dzisiaj136
Wczoraj499
Ostatni tydzień136
Ostatni miesiąc7095
Wszystkie1133338

4
odwiedzających na stronie

poniedziałek, 14, październik 2024 05:22

TRIDUM PASCHALNE 2015

WIELKI PIĄTEK 3 kwietnia 2015
LITURGIA MĘKI PAŃSKIEJ
Wczoraj wśród radosnego śpiewu i bijących dzwonów razem z apostołami zasiedliśmy z Chrystusem do pożegnalnej wieczerzy. Dziś w przejmującej ciszy byliśmy świadkami Jego męki, śmierci i pogrzebu. Świątynia pozbawiona wszelkich ozdób, odkryty ołtarz ukazuje nam uniżenie Chrystusa i odarcie Go z wszelkiej godności, by nas wywyższyć.
Przejście – Pascha – z grzechu do życia, nasze pojednanie z Ojcem, domagało się wyniszczenia Sprawiedliwego. Chrystus, aby zgładzić nasze grzechy, sam podjął ich ciężar. Czyni ze śmierci przedmiot skutecznej, zbawczej ofiary; z krzyża – znaku hańby i kary dla złoczyńców – narzędzie triumfu, drzewo życia.

Dzisiejsza liturgia przedstawiała prawdy, które mówią o konieczności i skuteczności cierpienia, aby się dokonało nasze zbawienie. To wielka tajemnica, która domaga się kontemplowania jej w ciszy, dlatego dzisiejszej liturgii nie rozpoczynał żaden śpiew, lecz milczenie. Przed tajemnicą tą klękamy, a główny celebrans uniżył się w geście prostracji – upadnięcia na twarz.
Następnie tajemnicę tę odsłaniały czytania dzisiejszej liturgii słowa, zwłaszcza opis Męki Pańskiej w wykonaniu parafialnego chóru , a potem adoracja poprzez ucałowanie krzyża naszego Pana. W końcu doświadczyliśmy jej osobiście przez zjednoczenie się z cierpiącym Chrystusem w Komunii Świętej.
Sześć wieków przed Chrystusem prorok Izajasz wyśpiewał pieśń o Cierpiącym Słudze Pana. W ten sposób Bóg przygotowywał swój naród na zbawcze dzieło Mesjasza, które wypełniło się w Jego śmierci i zmartwychwstaniu.
Opis Męki Pańskiej w relacji bezpośredniego świadka, św. Jana, podkreśla królewską godność Jezusa, który nie tyle staje się ofiarą spisku, ile z własnej woli poddaje się ludzkiemu, niesprawiedliwemu sądowi i wyrokowi. Sens Jego męki i śmierci wyjaśniało drugie czytanie, wskazując, że Jezus, składając Ojcu ofiarę ze swojego życia, stał się doskonałym arcykapłanem, a więc jedynym prawdziwym pośrednikiem między Bogiem a ludźmi oraz „przyczyną zbawienia wiecznego dla wszystkich, którzy Go słuchają”.
Wzorem Chrystusa, który w Wieczerniku modlił się o jedność swoich wyznawców, a na krzyżu za swoich prześladowców, poleciliśmy Bogu w uroczystej modlitwie powszechnej sprawy zarówno Kościoła, jak i całego świata, ludzi różnych religii, a nawet niewierzących.
Kapłan zapowiadał intencję, następnie wszyscy modliliśmy się w ciszy, po której główny celebrans podsumowywał modlitwy zgromadzenia specjalną prośbą, potwierdzoną przez wypowiedziane wspólnie „Amen” – „Niech tak się stanie”
Nastąpił najbardziej uroczysty moment wielkopiątkowej  liturgii – adoracja krzyża. Odsłaniamy krzyż stopniowo, tak jak stopniowo, etapami, poznajemy przez całe życie niezgłębioną i niewytłumaczalną miłość Boga do człowieka, której największym i przejmującym dowodem jest właśnie krzyż. Tajemnicą, którą powinniśmy odkrywać i zgłębiać, jest także cierpienie Syna Bożego i jego zbawczy wymiar, ale także cierpienie każdego człowieka.
Dziś Kościół nie sprawuje Mszy Świętej. Przyniesione na ołtarz Ciało Pańskie pochodzi z wczorajszej celebracji Eucharystii, aby wyraźniej ukazać ścisły związek pomiędzy Ostatnią Wieczerzą, z której słowa i gesty Chrystusa powtarza Kościół od dwóch tysięcy lat, a Jego ofiarą na krzyżu.
Komunia Święta jest pokarmem, owocem drzewa krzyża, a my możemy ją przyjmować dlatego, że Chrystus umarł na krzyżu
Zgodnie ze staropolskim zwyczajem przeniesiono Najświętszy Sakrament do symbolicznego Bożego grobu. Po modlitwie i oddaniu czci Jezusowi, tak jak się rozpoczęła, tak i zakończyła się dzisiejsza liturgia – ciszą. Niech pozostanie ona w naszych sercach, zanieśmy ją do domów, nie rozpraszajmy jej dziś i jutro, trwając w skupieniu i modlitwie.
Wśród świątecznych przygotowań znajdźmy chwilę na nawiedzenie Grobu Bożego. Patrząc na figurę martwego Chrystusa, adorujmy Go żywego w monstrancji, dziękując za Jego śmierć, która uwalnia nas z mocy szatana i od wiecznego potępienia.

Parafia p.w. Św. Katarzyny Aleksandryjskiej w Rzeczycy © 2024.  Wszystkie prawa zastrzeżone.